Ah bayım siz gideli neler oldu bir bilseniz...Açmaz oldu çiçeklerim kokmuyorlar artık öyle güzel.Güneş doğudan doğmuyor artık batıda kalıyor gelişigüzel.Çocuklar uğramıyorlar bahçeme,çalmıyorlar eriklerimi.En sevdiğimiz şarkı bile eskisi gibi çalmıyor.Ah bayım bir bilseniz
Başlarda pek umursamamıştım doğrusu.Varsın batıda kalsındı güneş,açmasındı mor menekşeler,eriklerim de bana kalmıştı oh ne ala.Penceremi açıyor bir sigara yakıp kayboluyordum dumanında.Dumanın da böylesi doğrusu öyle fazla öyle yakıcı..Canım acımıyordu desem acıyan günlere ihanetim olur.Elbet acıyordu bayım.Sigaramın dumanından fazla acıyordu.Lakin gelin görün ki kaybolmuyordu sigara dumanı gibi.İçime çekiyordum acıyı çekiyordum çekiyordum..Üfleyemiyordum bayım üfleyemiyordum! Gitmiyordu genzimden o acı.Çok acıyordu bayım
Zamanla alıştım tabi.Sevmez oldum sizi,kitapları,mor menekşeleri...Lakin o acı geçmemişti aksine uyuşturmuştu canımı.Aksi gibi hiçbir şey de yolunda gitmiyordu.Kaybetmiştim ruhumu,sizi,inancımı..Gitmiştiniz bayım.Herkes gibi her şey gibi gitmiştiniz.Dedim ya alıştım zamanla.Sevmedim kimseyi,şarkılar dinlemedim,sulamadım mor menekşeyi.
Yazılar yazdım bayım sizi anlatan yazılar,geri gelmemizi ümit eden,her kelimesi siz kokan yazılar..Her cümlemde size seslendim.Sizi çağırdım taa uzaklardan..Gelmediniz bayım.Ne duydunuz sesimi,ne duymak istediniz.Gönlünüzü hoş ettiniz ben olmayan yerlerde.Acılarınızı ilmek ilmek işlediniz en kanayan yerlerime.Lakin unutmayınız ki bayım her yara kabuk bağlar
Herkes gibi ben de sevmiyorum sizi artık bayım,özlemiyorum.Burnumun her zerresinde size ait bir koku yok.Yüreğimin kapıları sonuna kadar kilitlendi.Kilidin anahtarı mor menekşede lakin artık o da istemiyor sizi.Hoşça kalın bayım,mor menekşeniz soldu
