Sen,ben,onlar

Bencillikleriyle ünlü insanlar yaşıyorlar.Neden,niçin yaşarlar bilmiyorum ama sen ben gibi onlar da yaşıyor işte.Keşke yaşadıklarıyla kalsalar be kardeşim..Yaşarken kime nasıl zarar verdiklerini görmüyorlar.Görmek istemiyorlar.Tuttuğun dileği,aldığın nefesi,akıttığın göz yaşını fazla görüyorlar sana.Geliyorlar önce gününü gün ediyorlar.Her sabah mutlu uyanıyor her gece duasız uyuyorsun.Günler aydınlık geceler bol yıldızlı.Sonra..Sonrası yok.Sonralarını bile alıyorlar be kardeşim.Alıyorlar ve gidiyorlar.Aldığın nefes ettiğin dua kalıveriyor kursağında.Korkma ağlayamıyorsun.Onu bile alıyorlar.Hissiz kupkuru bir şey olup çıkıveriyorsun.Üzgünüm kardeşim nefes de alamıyorsun.Birilerine kendini anlatmaya çalışıyorsun bu içindeki sonsuuzz karanlığı,düştüğün çukuru,kapanmayan yaralarını... Dinlemiyorlar kardeşim..Geçer ya korkma diyorlar.Tabi ya geçer :) Ah bu arada gülümseyemiyorsun da kardeşim.Her sabah lanetlerle uyanıyor her gece dualarla uyuyorsun.Yanında bir kaç dostun var ya onlar destek oluyor sana tabii işleri doğrultusunda.Bir mesaj alıyorsun bir ümit açıyorsun yine aynı sözler ''yazmıyorsun,aramıyorsun,umursamıyorsun'' Sahi siz ne zaman aradınız beni? Herhalde görmemiş olacağım ki hiç rastlamadım.Dinlemeyecekler kardeşim.Düştüğün çukurda yalnız öleceksin.Sen de ben de onlar da...

TEŞEKKÜR

Henüz yeni yeni ilgilenmeme rağmen oldukça fazla övgü aldım bir teşekkürü borç bilirim.İlginize teşekkürler