En iyisi sevmemek

Sevince ne oluyor ki? Azıcık bahsedeyim.
Seviyorsun çiçekler daha renkli güneş daha parlak oluyor.Her şey daha anlamlı hava daha sıcak kahven daha şekerli uyanışların daha anlamlı oluyor.Her gün onu görüyorsun her gün gülümsüyorsun.Bitmeyecek diyorsun sözler veriliyor birlikte uyanılıyor sabahlara.Hatta sabahlara kadar uyunmuyor çünkü geceler sevenler için.Neyse yemekler daha tatlı tabii artık.Hafiften kilo alıyorsun yanakların kızarıyor falan daha sağlıklısın yani artık.
     Sonra bir gece sabah olmuyor.Güneş daha parlak doğmuyor hatta güneş doğmuyor,kahven acıyor,canın acıyor.Gözlerini açıyorsun karanlık neyse diyorsun daha sabah olmamış.Bir daha kapatıp açıyorsun,bir daha,bir daha...Anlıyorsun artık sabah olmayacak.Ama diyorsun ama...Sonra..Sonrası birkaç damla yaş işte.Kahven acı,yemekler tuzsuz ama yanaklarından akan tuzlu.Ne yapacağım şimdi diyorsun.Ne yapacağım ben? Üşüyorsun başta bi.Zor geliyor falan.Artık daha sağlıklı değilsin
       Alışıyorsun zamanla.Tek başına ayağa kalkabiliyorsun çok daha güçlü.Bir daha güneş daha parlak olmuyor çiçekler rengarenk olmuyor kahven hala acı ama yaşıyorsun.Oh be en iyisiymiş sevmemek diyorsun.Kendini sevmiyorsun,onu sevmiyorsun.Yaşıyorsun işte bir şekilde.
        Güneş günden güne daha parlak,çiçekler açıyor yavaştan,uyanışların mutlu uyuyuşların masum artık.Yanakların yine al al oluyor günden güne.Gözlerinde o,yollarda sokaklarda anısı,dilinde küfrü yaşıyorsun işte.Ha bu arada en iyisi sevmemek.